اغلب افراد، جذب کسانی می شوند که حداقل از یک توانمندی درونی برخوردار باشند. این توانمندی درونی از خودشناسی نشات می گیرد و بدون شک، انسانی که خود را نشناخت و از ظرفیت های وجود خود غافل بود، عاطل و باطل زیست، از سعادت ها و لذت های انسانی محروم و به زندگانی حیوانی الفت خواهد گرفت.
هر فردی که خود را شناخت، با بی هدفی و تنبلی مجاهده می کند و آنکه نشناخت، آن را مهمل می گذارد.