پرخاشگری معمولا به رفتاری اطلاق می شود که قصد از آن صدمه رساندن(جسمانی یا زبانی) به فرد دیگر یا نابود کردن دارایی افراد است.
واژه اصلی در این تعریف قصد است. اگر شخصی تصادفا پای شما را در شلوغی آسانسور لگد کند و فورا عذرخواهی کند احتمال نمی رود که شما برچسب رفتار پرخاشگرانه به آن بزنید.
اما اگر شما کنار میز خود در حال مطالعه باشید و شخصی به سوی شما بیاید و پای خود را روی پای شما بگذارد احتمال دارد شما از این رفتار خصمانه، بسیار عصبانی شوید.
با وجود این، حتی اعمال عمدی پرخاشگرانه ممکن است هدفی غیر از صدمه رساندن داشته باشند. قدرت، ثروت و مقام از جمله هدف هایی هستند که می توانند با توسل به پرخاشگری به دست آیند.
برخی روانشناسان بین پرخاشگری خصمانه که تنها به قصد صدمه زدن انجام می شود و پرخاشگری وسیله ای که هدفش به دست آوردن پاداش است نه صدمه زدن به دیگران، فرق می گذارند.