بسیاری از مراکز سرطان به بیماران خود حمایت روانشناختی نیز پیشنهاد می کنند که یکی از آنها هیپنوتیزم درمانی است. در هر حال اثبات موثر بودن هیپنوتیزم در کنترل عوارض سرطان دارای نتایج متناقضی است که نیازمند بررسی های بیشتر می باشد. نتایج تحقیقی در مورد درد حاد با استفاده از شیوه آب سرد و روش کم خون شدن عضلات نشان داد که هیپنوتیزم می تواند درد را کاهش دهد. در هیپنوتیزم، افرادی که هیپنوتیزم پذیری بیشتری داشته باشند پاسخ بیشتری به تلقینات بی دردی می دهند.
در واقع در هیپنوتیزم نیز شبیه تکنیک توجه برگردانی در درمان شناختی رفتاری توجه فرد از موضع درد به موضوعات دیگری معطوف شده و این حالت موجب می گردد که احساس درد به شکل ضعیف تری ادراک گردد. هیپنوتیزم اغلب حالتی پدید می آورد که توجه به تصورات داخلی را زیاد و به محرک های محیطی را کم می کند. به طور مثال، وقتی افراد هیپنوتیزم می شوند، ممکن است احساس «توهم مثبت» کنند و موضوعات و حوادثی را حسکنند که به واقع وجود نداشته است، یا به «توهم منفی» دچار شوند که در آن چیزهایی را که باید به طور معمول حس کنند، حس نکنند.
به دلیل اینکه هیپنوتیزم می تواند ، بی دردی ایجاد کند، محققان به دنبال ساز و کارهای عصبی جسمی ای بودهاند که باعث تسکین درد به هنگام هیپنوتیزم می شود و در این میان نقش آزاد شدن اندروفین ها قابل توجه بوده است. در هیپنوتیزم بی دردی از تکنیک های گوناگونی برای کاهش احساس درد استفاده می کنند. توفیق هیپنوتیزم در مورد دردهای حاد حاکی از این است که در مورد دردهای مزمن نیز ممکن است مؤثر باشد، اما جهت تأیید این نتیجه، تحقیقات بیشتری لازم است.
حتی اگر این تحقیق در نهایت انجام شود و مفید بودن خود را ثابت کند همه بیمارانی که دوره های هیپنوتیزم درمانی را سپری کرده اند به سایر بیماران این دوره را پیشنهاد می کنند چرا که معتقدند این دوره مفید، بیمار محور و آرام بخش می باشد.