به طور کلی تمام اختلالات روانی وراثتی هستند به جز دو نوع اختلال خوردن: بی اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی. هدف از پرخوری عصبی، لاغر شدن، مانکن شدن یا ترس از چاقی است.

 این افراد، ساعت‌هایی را غذا نمی‌خورند ولی یک باره غذا می‌خورند و بعد پاکسازی می‌کنند که منظور از پاکسازی(جبرانی): بالا آوردن با انگشت، استفاده از داروهای مسهل برای دفع مدفوع یا ورزش و یا روزه گرفتن افراطی است.

پرخوری در این افراد باعث حس گناه، افسردگی و نفرت از خویش می‌شود.

درمان پرخوری عصبی معمولا رفتار درمانی شناختی ارتقا یافته است که یک روش فرا تشخیصی است.