در کشورهای متمدن غربی، محیط زندگی مردم از بسیاری لحاظ در مقایسه با پیشینیان غارنشین، مجلل‌تر است. ما توانسته‌ایم مرگ و میر نوزادان، بسیاری از بیماری‌های کشنده عفونی، کمبود مواد غذایی، انرژی، مسکن، سامانه حمل و نقل و اثرات مخرب شرایط فوق‌العاده آب و هوایی و غیره را ساماندهی کنیم و ماشین‌هایی ساخته ایم که بسیاری از کارهای ما را انجام می‌دهند.
سبک زندگی مشتمل بر آموزش و پرورش، ورزش، هنر و فعالیت های تفریحی را طراحی و متوسط عمر را افزایش دادیم. با این حال هنوز هم بعضی وقت ها شاد نیستیم و برخی افراد در بسیاری از اوقات ناشاد هستند.
موانع زیادی برای شادمانی ما وجود دارد و روانشناسی تکاملی بینشهایی را در مورد برخی از موانع ارائه می کند.
ازجمله موانع شادمانی، تمایل به مقایسه خود با دیگران است چیزی که در زمان پیشینیان، سازگارانه بوده ولی در جامعه امروزی که در آن انگاره‌های بسیار برجسته و به گونه غیر واقعی مثبت از دیگران در رسانه ها ارائه می شود، امری ناسازگارانه است.
مانع دیگر برای شادمانی این واقعیت است که ما در فرآیند تکامل به طور طبیعی برگزیده شدیم که برخی هیجان‌های پریشان ساز مثل اضطراب و افسردگی و خشم را تجربه کنیم زیرا پیش از توسعه جوامع مدرن، این هیجان ها برای ادامه حیات گونه ما سازگارانه تلقی می‌شد.
بر گرفته شده از کتاب روانشناسی مثبت علم شادمانی و نیرومندی های انسان نوشته آلان کار
