غیر ممکن است کسی متفکر خوب باشد امّا پرسش‌گر بدی باشد.چرا که پرسش‌ها، تعیین می‌کنند چه کار باید کرد؟ پرسش‌ها مشکل را بیان می‌کنند و نشان می‌دهند مسئله چیست؟پرسش‌ها پیشبرنده تفکر محصوب می‌شوند ولی پاسخ‌ها، نشانه توقف کامل در تفکر بشمار می‌آیند .
بعبارتی دیگر تفکر فقط هنگامی ادامه می‌یابد و به کاوشگری تبدیل می‌شود که هر پاسخ، پرسش‌های جدیدی برانگیزد.

• ذهن بدون پرسش، در واقع، زنده نیست.
• بدون پرسش، هیچ درکی اتفاق نمی‌افتد.
• پرسش های سطحی منجر به درک سطحی می‌شوند و پرسش های مبهم منجر به درک مبهم.
• ذهنی که فعالانه پرسشگری نمی کند عملاً مشغول یادگیری نیست.
• و نهایتا پرسشگری بر اثر تکرار به طبیعت ثانوی ما تبدیل می شود و آنگاه تسلّط ما بر تفکرمان بیشتر و بیشتر خواهد شد و تسلط ما بر احساسات و زندگی خویش افزایش خواهد یافت.

برگرفته از کتاب هنر پرسشگری نوشته لیندا آلدر و ریچارد پل صفحات ۱۳ و ۸۸