کودک در 6 تا 8 ماهگی متوجه حضور ابژه(مراقب اولیه، مادر، پرستار) می شود یعنی از حضور یک حمایتگر که حضورش دلگرمی است آگاه می شود.
از 7 ماهگی تا 10 ماهگی به طور طبیعی یک ترسی در درون ما شکل می گیرد که اولین ترس کودک که همان ترس از غریبه است نامیده می شود.
ترس از غریبه یعنی حس ناامنی ناشی از این باور تکاملی که مبادا غریبه باعث صدمه به ابژه شود.
از 9 ماهگی تا 2 سال و نیم اضطراب طبیعی جدایی داریم و تداومش تبدیل به اختلال اضطراب جدایی می شود.
مصادیق اضطراب جدایی: از تنها رفتن به کودکستان و مدرسه و .. اجتناب می کند و چسبندگی زیادی به ابژه دارد و می ترسد و احساس ناامنی می کند. درمان آن CBT، آموزش خانواده و دارو درمانی است.
